Անհատական է մոտեցումը, երբ խոսքը վերաբերում է ինքնության պահպանությանը։ Մեծապես ծնողի որոշումից է կախված՝ իր երեխան կխոսի՞ հայերեն, թե՞ ոչ։ Կարևոր է կիրակնօրյա դպրոցի դերը և երիտասարդական զանազան միությունների առկայությունը։ Համայնքների դերը նույնպես կարևոր է։ Պետք է ճիշտ ուղղորդել երեխաներին։
Համաժողովի մասնակից
«ԱՊԱԳԱ ՀԱՅԿԱԿԱՆԸ» նախ և առաջ հոգեբանորեն փորձում է վերականգնել հույսը, որ յուրաքանչյուր հայ ունի հնարավորություն գործելու, ճիշտ ընտրված թիմը, էլ ավելի է ներշնչում վստահություն, որ յուրաքանչյուրս կարող ենք գործել: Ինձ որպես արցախցու, մտահոգում է Արցախի և Հայաստանի կապը, և 15 նպատակներից, ամենաշատը կենտրոնացած եմ այդ կետի վրա:
Լուսինե Ս․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Մենք պետք է ունենանք վերադաստիարակության մի մեխանիզմ, որով կկարողանանք փոխել մեր մտածելակերպը։
Համաժողովի մասնակից
Հայկական պետականության հանդեպ պատասխանատվություն ունենալը հային հայ է պահում։
Համաժողովի մասնակից
I think that the Diaspora should play an active role in the internal life of Armenia, but our statesmen are not friendly and make even starting a business here a big headache.
Convention Participant
I have an idea that I would like to share with you, in the hope that this can be realized in the near future.
I believe that any Armenian of good faith would agree to such a proposal because it could bring Armenia out of the current situation and grow the country as a modern and advanced state. We Armenians have a human richness that few other peoples in the world, except perhaps the Jews who have had situations similar to the Armenian people throughout history. This rare richness is the rich Armenian Diaspora with talented characters in different sectors and with experiences acquired by the States of residence. A concrete way to exploit this wealth could be to include in the Constitution of the Country:
1. A Superior Senate to oversee the Armenian Parliament, with tasks and powers of verification, requests for amendments or approvals, and issuance of approvals for the repeal of any Law
2. The members of the Senate should be elected by all the Armenian people including Armenians of the Diaspora, even if they do not hold Armenian citizenship.
3. The candidates of these elections, not necessarily citizens, must be people with high professional qualifications and willing to devote at least 30% of their time to issues concerning Armenia and follow a specific course of legislation to act in this Senate.
4. In this way none of them could be maneuvered or threatened or routed by the authorities of the Armenian government, and make truly free decisions for the sole good of Armenia.
5. The Senate itself should be able to review the various institutions of the State by making adjustments and raising the qualification of local institutions, on a par or better than other States in the world.
6. The participation of the Armenians of diaspora, in addition to participating in the elections of the "Upper Senate", must also include participation in assessing mandatory taxation, expenses (for example military expenses), management, and verification by the S.S.
To achieve such a system of government, the impetus should come from the Armenian citizens, who must first be informed of the possibility of carrying out such a plan. To this end an organization of people endowed with intelligence, financial dispositions and patriotism could promote the initiative of informing through the media and internet all Armenians of the Diaspora and RoA for the realization of the plan giving their support to the organization to achieve the proposed goal.
I am not a Legislator to draw up a specific Road Map, but the relevant experts and appropriate people can be appointed for this purpose, I believe that every Armenian of the Armenian Republic or the Diaspora will agree to the realization of such a plan.
Who knows if such an action will be carried out or is it just my utopia?
Heratch A., Italy
Соавтор инициативы
Սփյուռքում ապրող յուրաքանչյուր հայ իրեն պետք է համարի Հայաստանի մշակութային դեսպանը։
Համաժողովի մասնակից
1. The main problem in governance, economy, etc is uncertainty
2. Economic aspect of Eurasian Economic Union will be complete if countries of Middle Asian countries will be a common economic zone without having common borders
3. GDP distribution is more important that its absolute value, when measuring economic development
4. Education creates gross value added, however there is a gap between labor market and academia
5. It is important to increase integration between Armenia and Artsakh and use the whole economic potential of Artsakh
6. Artsakh has good environment for agriculture (Intensive gardens, smart barns), and huge educational potencial
7. Education is the key for our country's development
8. We don't have good governance, strategic and institutional approach
9. It's important to formulate a vision
Vahagn Kh., Armenia
Соавтор инициативы
Հայ երիտասարդները գնում են արտասահմանում սովորում, ես դա շատ խրախուսում եմ, բայց նրանցից շատերը այլևս հետ չեն վերադառնում։ Սա իրոք խնդիր է։
Համաժողովի մասնակից
First of all, I salute this great work of analysis and reflection that you have carried out.
Here are my brief remarks:
Tourism. Indeed, the near absence of direct flights and at "comfortable" times is a real brake. Moreover, there is a lack of translated Armenian literature and tourist guides about Armenia in European bookstores. There is an obvious lack of general knowledge about Armenia (culture/art, architecture, music, cuisine...) and its history. It is necessary to publish books for potential tourists who are looking for original and authentic destinations.
Tourism that includes the discovery of Armenia's rich biogeography should be developed (in addition to ecotourism and cultural and religious tourism).
Agriculture: some serious questions to be asked. I will be very cautious with the proposal of intensification in the agricultural field (fertilizers, chemistry/phytosanitary and especially, the seed!). This orientation presents strong environmental and human health risks, as the European experience has shown. Armenia is not an agricultural country that can "feed the world", but it has undeniable assets because Armenia represents a "Hot-spot" of biodiversity and endemism. Thus, more than productivity, it is the promotion (and conservation!) of endemic and local species that should be put forward. Moreover, it would be necessary to think about "seed banks of crops and "wild" plant species" to be developed or to enrich the existing world collections. I see Armenia as a country where organic agricultural production would be largely dominant: these are modern "trends" that can bring a real added value to our agricultural or natural products without such a significant harm to the environment and health of intensive and technological agriculture. The world is in full restructuring and abandonment of intensive agricultural production: we must join this movement and preserve our small country.
" The use of advanced seeds and agricultural technology” - concretely, what are we referring to (not the "Monsanto" type approach, I hope)?
Focus on production of essential products (grains, fodder, pork) to achieve self-sufficiency and food security. Expansion of exports to target countries (Russia, Ukraine, UAE, Saudi Arabia), including fruits, tobacco and wine products.
Why focus on pig farming? One of the most problematic breeding from an ecological point of view! - Only "traditional" extensive breeding, in semi-freedom (like in Corsica or Spain: food by the big oak trees, etc.) could be suitable, in my opinion. Ex. sheep and goats in mountain pastures, etc.
We could promote/export cheeses, dairy products (matsoun type, etc.) in Russia and elsewhere; our canning factories (vegetables, fruits) are famous...
Eventually, "local" spirits.
Reclamation of fallow lands to expand land use by encouraging consolidation to increase production
Attention should be paid to soil depletion (a big problem in the world) and in Europe at present, while Armenia does not have large cultivable areas (except for the Ararat valley).
It is necessary to think about the establishment of the units of treatment - valorization of manure / dung / organic waste in general. Currently, there are organic fertilizers production units (humic and fulvic acids, etc.) which are not very energy consuming and should be installed near the farms/sources of raw materials.
Use of high technologies in agriculture: yes (e.g. use of satellite data for crop management), but taking into account the climatic, geological and edaphic specificities of Armenia - a whole applied science to develop!
In a general way, I noticed serious problems of waste disposal and garbage cans in Armenia (no sorting nor recycling/valorization of waste)...
The energy question is not addressed in the summary, although it is a key question for all the economic and social branches and a sine qua non condition for the independence of the country. What about "renewable" resources (solar, geothermal, hydro...)?
About the management of water resources - France seems to me to be a good example with its watershed approach, applying the "polluter-pays" principle, the mutualization of fees to safeguard the environment... Water is declared a non-alienable national asset.
Education / Teaching: languages - in addition to English, Russian could make a comeback so that Russian specialists can contribute their knowledge. Today, only the generation of the 60-70s still speaks Russian + the diaspora in Russia.
I am not sure that the public education in the USA (except for the big schools and universities) is an example to be taken! Serious problems are well known in the schools (kindergarten, primary, secondary, high school) in the USA. Good examples are Finland and Korea.
Health: Armenia can develop a network of health care centers (in particularly suitable places: mountains, thermal waters, as in Switzerland) or personal services for foreign retirees (especially of Armenian origin).
Industry/ technology: Transition from low-cost outsourcing to specialized value-added services to increase productivity and protect the economy from the growth of multinational corporations
Yes and yes again! Armenia was once known by the production of high value-added goods. It would be necessary to find the fields where specialization and high qualification of workers can be an asset and compete with China and India (electronics, IT...). Moreover, this field will allow the development of partnerships with foreign countries. Quality and originality (at the cutting edge of technology) are the key words for Armenia (like Japan).
I hope that my questions and my personal feeling can help to better formulate the directions to be developed in Armenia.
Maia A., France
Соавтор инициативы
Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Как макроэкономист у меня есть определенные идеи относительно путей развития армянской экономики.
Было сделано заявление о создании инвестиционного фонда и возникает банальный вопрос: во что вкладывать деньги? Здесь в дело вступает экономист: сущность работы экономиста заключается именно в том, чтобы ограниченные ресурсы использовать с максимальной эффективностью. Если экономист не решает эту задачу, то должен собрать вещи и уйти домой.
Следовательно, направления вложения инвестиционных средств зависят от задач, которые они должны решить для страны. Так, например, в течение ближайших 10-20-и лет нам необходимо решить в Армении следующие первоочередные задачи:
1. Повышение обороноспособности страны: разработка, производство и внедрение современных систем ПВО и наступательных систем; создание профессионального командирского состава; создание профессиональной разведки и контрразведки; обеспечение определенного уровня независимости, или национальной безопасности, по энергоснабжению, воздушных перевозок, снабжению топливных и продовольственных товаров и т.д. Только высокая обороноспособность позволит сохранить суверенитет страны.
2. Производство, потребление и экспорт товаров и услуг с максимальным уровнем добавленной стоимости и максимальной конкурентоспособностью. Так, например, вместо того, чтобы просто добывать и экспортировать полезные ископаемые, необходимо обеспечить максимально глубокую обработку местных, а также импортируемых сырьевых ресурсов. Здесь важно также, что для решения данной задачи, прежде всего, необходимо:
a. Модернизировать систему обучения, начиная с детского сада;
b. Вкладывать серьезные ресурсы в развитие прикладной науки. Так, например, производство представляет собой органическое единство следующих процессов: НИОКР, сам процесс производства и реализацию.
c. Обеспечить модернизацию существующих и строительство новых инфраструктурных систем: дорог, мостов, туннелей, водохранилищ и т.д. Современные инфраструктурные системы позволяют не только снизить затратность производства товаров и оказания услуг и, тем самым, повысить конкурентоспособность местной продукции, а также производить новые товары и услуги.
d. Разработать строгие стандарты по качеству и создать эффективную систему мониторинга качества товаров и услуг.
e. Создать эффективную цифровую экономику.
3. Обеспечить максимально эффективно использования сырьевых, трудовых, земельных и прочих ресурсов. Здесь, однако, необходимо учитывать не только повышение занятости ресурсов и получение прибылей, а также фактор экологии, поскольку мы хотим не только работать в Армении, а также безопасно жить. Объективным вызовом является, что важным ресурсом для армян является диаспора: диаспора не только может стать серьезным инвестором в национальную экономику и потребителем армянской продукции, а также послом армянского производителя в зарубежных странах.
Здесь необходимо учитывать, что другие страны, прежде всего, развитые страны, не ждут нас с распростертыми руками как поставщиков высококонкурентоспособных товаров и услуг. Они ожидают о нас поставок сырьевых и трудовых ресурсов. Здесь нужно серьезно потрудиться, чтобы суметь сначала производить, а затем продавать высококонкурентоспособные товары, технологии и услуги на международных рынках.
Таким образом, я предлагаю сначала определиться с задачами, которые должны решиться посредством соответствующих инвестиций, впоследствии разработать конкретные приоритетные направления и обсудить методы финансирования: кредитование, проектное финансирование, инвестиции в ценные бумаги, краудфандинг, государственно-частное сотрудничество и т.д.
