I put my name to join The FUTURE ARMENIAN initiative the minute I received the appeal to be part of this "new family".
I call this a family because I believe in the idea of coordinated coexistence like in a family, cooperation by all like in a family and most important of all, the plan and ideal that members of a family work for.
I was watching misters Afeyan's and Vardanyan's interview with Mr. Ghazarian on the Armenian TV and was very much impressed by the vision that the two gentlemen expressed as well as by the plan they had to go forward. Or rather, as Mr. Afeyan brilliantly explained, to come back from the future.
Now, as a diasporan, I see three main obstacles why the Armenian diaspora has not been organized to its optimal capacity over a century:
1. The Armenian "traditional parties."
2. Lack of confidence in diasporans for a collective, unified Armenian efforts.
3. Absence of an organization, non political in nature, not affiliated to "the traditional Armenian parties" and the multi headed Armenian church.
As my first point implies, I see the Armenian parties, specially the ARF as the main obstacle for the creation of a pan Armenian organization that can unite and exploit all our resources, scientific, financial, technical, social, diplomatic, etc. in the Armenian Diaspora.
My plea will be to create such an organization (as suggested and planned by the visionaries of The FUTURE ARMENIAN) and to reach out to each and every Armenian all over the world where everyone will be aware of what his part in planning or action will be.
The Armenian Diaspora has immense potentials and capabilities if and when organized.
Krikor K.
Соавтор инициативы
Վերջին տարիներին, հատկապես 44օրյա պատերազմից հետո, աշխարհի տարբեր անկյուններում հայերի հանդիպման խոսակցությունները, մտահոգությունները ուղղված են հայ ազգի անվտանգության, զարգացման, ապագային նվիրված խորհումներով, քննարկումներով։ Հայ ժողովրդի առջև ծառացած դժվարությունների հաղթահարման համար ստեղծվում են տարբեր տնտեսական, քաղաքական միություններ, որոնք նպատակ ունեն ապահովել հայ ազգի հետագա զարգացումը՝ տնտեսական զարգացման հրաշքի հասնել այլ փոքր պետությունների օրինակով: Այդպիսիններից են՝
• Նուբար Աֆեյանի և Ռուբեն Վարդանյանի կողմից ստեղծված «ԱՊԱԳԱ ՀԱՅԿԱԿԱՆԸ»,
• Վահե Կարապետյանի «Pan Armenian Unity» միությունները։ Այս հայորդիները ձգտում են միավորել հայերին ամբողջ աշխարհում՝ դիմակայելու ներկա դժվարություններին և ստեղծել հիմքեր տնտեսական կտրուկ զարգացման համար։ Քաղաքական ոլորտում Արևմտյան Հայաստանի վտարանդի կառավարության կողմից կազմակերպվել է Համահայկական Վերնախորհուրդ (Senat), որը զբաղվում է ՀՀ-ի արտաքին հարաբերություններով, գլխավոր նպատակ ունենալով՝ Վուդրո Վիլսոնի 1920 թվականի նոյեմբերի 22 կայացրած «Իրավարար վճռի» իրականացումը։ Մի քանի ամիս առաջ գործարար Սամվել Կարապետյանը հայտարարեց, որ ՀՀ-ում, Ջավախքում, Արցախում կարելի է ստեղծել բոլոր բնագավառների բարձր շահութաբերական ձեռնարկություններ տեղական հումքերի հիման վրա։ Անկախացումից հետո ՀՀ-ի բոլոր ղեկավարները գիտակցաբար, կամաց-կամաց քայքայեցին Խորհրդային Հայաստանից ժառանգած հարուստ, բազմաճյուղ տնտեսությունը։ Քաղաքական առումով չամրապնդեցին հազարավոր հայրենասերների կորստով ձեռք բերված մեր հաղթանակները։ Մենք՝ մի քանի հայրենասեր մասնագետներ առաջարկում ենք կազմակերպել դեռևս նախադեպ չունեցող «Համահայկական բաժնետիրական ընկերություն»՝ (Pan Armenian Corporation): Հույս ունենք, որ այն մաս կկազմի Ձեր միությունների միվորմանը՝ ի շահս հայ ազգի ապագայի՝ Մեծ Հայաստանի կազմավորման և նրա հզորացման համար։ Կլուծվի ներկայիս և ապագայի բոլոր խնդիրները։ Հարկավոր է հավատալ, պայքարել և հաղթել։
Վահե Մ․
Соавтор инициативы
We need to clarify whether the Armenian issue is a political or moral issue.
Convention Participant
Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Այս քննարկումները պետք է իրականացվեն մարզերում, որպեսզի հասկանանք մարզում բնակվողի խնդիրներն ու պատճառները։ Խնդիրները լուծելուց հետո մարզերում կավելանա ծնելիությունը, որը մեր ազգային անվտանգության խնդիր է։
Համաժողովի մասնակից
Հայաստան-Սփյուռք շփումը պետք է լինի ծնող-զավակ համատեքստում։ Սփյուռքը, որպես կայացած «զավակ», միշտ պետք է ուշադիր լինի «հիվանդ ծնողի»՝ Հայաստանի նկատմամբ։
Համաժողովի մասնակից
Պետական ռազմավարություն պետք է լինի՝ Սփյուռք-Հայաստան, պետություն-Սփյուռք հաղորդակցությունն ապահովելու համար։
Համաժողովի մասնակից
После просмотра первого эпизода исследования образования в Армении мною было сделано несколько выводов об основных проблемах данного сектора в нашем государстве. Если смотреть со стороны обучающихся, то основной проблемой можно выявить некую потерянность, отсутствие мотивации у обучающихся. Как мне кажется, данные аспекты неразрывно связаны без определенной видимости своего будущего, ученикам как школ, так и высших учебных заведений непонятна цель их действий, при том, что основным мотиватором для них в наше время является материальная составляющая.
Но что, если они будут вступать в каждый этап обучения с понимаем того, что именно даст им этот этап, включающий в себя те или иные предметы. Ведь по сути математика это не только иксы и игреки, это освоение некоторых навыков, например логики и аналитики, которые используются как при изучении иных дисциплин, так и во многих (если не во всех) профессиях. То есть, если у обучающегося будет некий ориентир на предметы, направления и др., возможно его взгляд на обучение изменится с пониманием необходимости той или иной дисциплины, этапа обучения.
Также было бы полезно проводить экскурс профессии не только в устных рассказах, но и подробном представлении ситуации на рынке труда, зарплат, необходимости профессий и требуемых навыков для успешного выполнения деятельности специалиста того или иного направления.
Элеонора А.
Соавтор инициативы
Как макроэкономист у меня есть определенные идеи относительно путей развития армянской экономики.
Было сделано заявление о создании инвестиционного фонда и возникает банальный вопрос: во что вкладывать деньги? Здесь в дело вступает экономист: сущность работы экономиста заключается именно в том, чтобы ограниченные ресурсы использовать с максимальной эффективностью. Если экономист не решает эту задачу, то должен собрать вещи и уйти домой.
Следовательно, направления вложения инвестиционных средств зависят от задач, которые они должны решить для страны. Так, например, в течение ближайших 10-20-и лет нам необходимо решить в Армении следующие первоочередные задачи:
1. Повышение обороноспособности страны: разработка, производство и внедрение современных систем ПВО и наступательных систем; создание профессионального командирского состава; создание профессиональной разведки и контрразведки; обеспечение определенного уровня независимости, или национальной безопасности, по энергоснабжению, воздушных перевозок, снабжению топливных и продовольственных товаров и т.д. Только высокая обороноспособность позволит сохранить суверенитет страны.
2. Производство, потребление и экспорт товаров и услуг с максимальным уровнем добавленной стоимости и максимальной конкурентоспособностью. Так, например, вместо того, чтобы просто добывать и экспортировать полезные ископаемые, необходимо обеспечить максимально глубокую обработку местных, а также импортируемых сырьевых ресурсов. Здесь важно также, что для решения данной задачи, прежде всего, необходимо:
a. Модернизировать систему обучения, начиная с детского сада;
b. Вкладывать серьезные ресурсы в развитие прикладной науки. Так, например, производство представляет собой органическое единство следующих процессов: НИОКР, сам процесс производства и реализацию.
c. Обеспечить модернизацию существующих и строительство новых инфраструктурных систем: дорог, мостов, туннелей, водохранилищ и т.д. Современные инфраструктурные системы позволяют не только снизить затратность производства товаров и оказания услуг и, тем самым, повысить конкурентоспособность местной продукции, а также производить новые товары и услуги.
d. Разработать строгие стандарты по качеству и создать эффективную систему мониторинга качества товаров и услуг.
e. Создать эффективную цифровую экономику.
3. Обеспечить максимально эффективно использования сырьевых, трудовых, земельных и прочих ресурсов. Здесь, однако, необходимо учитывать не только повышение занятости ресурсов и получение прибылей, а также фактор экологии, поскольку мы хотим не только работать в Армении, а также безопасно жить. Объективным вызовом является, что важным ресурсом для армян является диаспора: диаспора не только может стать серьезным инвестором в национальную экономику и потребителем армянской продукции, а также послом армянского производителя в зарубежных странах.
Здесь необходимо учитывать, что другие страны, прежде всего, развитые страны, не ждут нас с распростертыми руками как поставщиков высококонкурентоспособных товаров и услуг. Они ожидают о нас поставок сырьевых и трудовых ресурсов. Здесь нужно серьезно потрудиться, чтобы суметь сначала производить, а затем продавать высококонкурентоспособные товары, технологии и услуги на международных рынках.
Таким образом, я предлагаю сначала определиться с задачами, которые должны решиться посредством соответствующих инвестиций, впоследствии разработать конкретные приоритетные направления и обсудить методы финансирования: кредитование, проектное финансирование, инвестиции в ценные бумаги, краудфандинг, государственно-частное сотрудничество и т.д.
Гагик А., Армения
Соавтор инициативы
Back in July 2020 after the Tavush war, I realized that we, the Armenian diaspora need to do something for Armenia right away. Most Armenians in Diaspora have average paid jobs and unless we combine our resources for a specific well-planned project/s, the resources can be easily dissolved. The initial idea was to streamline the borderline villages in Armenia and Artsakh with building shared infrastructures and services that would motivate the rural population, give them hope about the future, make their lives productive and secure, and even boost tourism. Strong underground shelters; Water /Sewer; Electrical/gas grid/solar power; Rural and inter-village-town roads; Irrigation schemes; Area Center/Farmers Market; Kindergarten/Schools. Many things have changed since then. I however, keep thinking that we in diaspora have to do something NOW, today. The idea is this:
1. Gather likeminded donners, who are willing to commit to a rolling 1-year (or more) monthly contribution of $100.
2. Create a secure website (even thought of a name Մի Ծաղկով Գարուն) for donors, admin and the project team.
3. Find a trustworthy group of professionals who will implement the project/s (I understand the project selection and priorities can be different today).
4. Make all contributions, spending and accomplishments transparent via the website.
5. If one-year pilot is successful continue the initiative for next year/s. These are really high-level points and I am sure many others have suggested similar concepts, but the idea of fixed amount monthly contributions targeted on strategic shared services project/s, and the project implementation transparency might be something that will bring many Armenians together who are eager to do something tangible right away. Some of us have dreams/plans moving back to Armenia one day, working part time for Armenia, etc. These are all good plans, but we need to act now as the circumstances are changing rapidly and we can’t afford delaying what we can do today.
Armine L., USA
Соавтор инициативы
Ունեմ որոշ հարցեր և առաջարկություններ, որոնք կցանկանայի ներկայացնել համանախաձեռնողների ուշադրությանը: Մասնակցել եմ 20.07.2021թ. կայացած հանդիպմանը, սակայն ճիշտ գտա նկատառումներս գրավոր ներկայացնել:
1. Արդյո՞ք 15 նպատակների շրջանակը և կառուցվածքը փոփոխության ենթակա չէ: Մասնավորապես, եթե հնարավորություն կա իրականացնելու առանձին շտկումներ, ինձ թույլ կտամ ներկայացնելու հետևյալ նկատառումները.
Որպես մեկ ընդհանուր նպատակ՝ միավորել 5-րդ (Հայաստան-Սփյուռք միասնականություն) և 6-րդ (Ուժեղ Սփյուռք) նպատակները,
Որպես ընդհանուր նպատակ դիտարկել նաև կրթությանն ու գիտությանն առնչվող նպատակները, քանի որ այդ բնագավառները փոխկապակցված և պայմանավորված են մեկը մյուսով,
Կարծում եմ, որ կարելի է միավորել նաև 12-րդ (Ողջամիտ կառավարում) և 15-րդ (Փաստերի վրա հիմնված որոշումների կայացում) նպատակները մեկ ընդհանուր՝ «Կառավարման արդյունավետ համակարգեր» նպատակի տակ.
Վերջապես, շատ կարևոր և լուծման կարոտ հիմնախնդիր է հանրապետության զարգացման բազմակենտրոն համակարգի ձևավորումը և տարածքային համաչափ զարգացումը, քանի որ դրանով է պայմանավորված երկրի բոլոր տարածաշրջաններում կյանքի որակի և ծառայությունների հասանելիության համադրելի մակարդակների ապահովումը: Ճիշտ է, այդ նպատակին կարելի է հասնել տարիների և նույնիսկ տասնամյակների նպատակաուղղված գործողություններով, որոնց արդյունքները կարող են անմիջականորեն տեսանելի չլինել, սակայն կստեղծվեն նախադրյալներ, որպեսզի ճիշտ թիրախավորվեն և երկարաժամկետ արդյունքներ ունենան տարբեր ներդրումային ծրագրերը:
Ելնելով վերը շարադրվածից, առաջարկում եմ նպատակների մեջ ներառել նաև հանրապետության տարածքային կազմակերպման բազմակենտրոն համակարգի ձևավորումը և տարածքայի համաչափ զարգացումը:
Այլապես, Հայաստանի Հանրապետությունը՝ իր հատակագծային ներկայիս կառուցվածքով, ի զորու չէ կայուն զարգացման նախադրյալներ ստեղծել:
2. Հաջորդ խնդիրը, որին կցանկանայի անդրադառնալ, առնչվում է հանդիպումների և քննարկումների ձևաչափին: Առաջարկում եմ դրանք կազմակերպել հետևյալ սկզբունքներով.
· Կազմել քննարկումների կամ կլոր սեղանների կազմակերպման նախնական ժամանակացույց՝ առանձին նպատակների վերաբերյալ օրակարգային հարցերով և այն հրապարակել նախաձեռնության կայքում,
· Տարբեր նպատակներին առնչվող մասնագիտական շրջանակներից հավաքագրել նրանց առաջարկությունները և նկատառումները օրակարգերում ընդգրկված հարցերի վերաբերյալ,
· Ստացված առաջարկությունների հիման վրա ձևավորել հանդիպման ձևաչափը և որոշել քննարկման մասնակցների շրջանակը, ապա էլեկտրոնային փոստով նրանց տեղեկացնել հանդիպման օրվա, ժամի, տեղի, մասնակիցների և աշխատակարգի մասին:
Կարծում եմ, որ նման ձևաչափն ավելի լավ պայմաններ կստեղծի միասին խորհելու համար:
Սարգիս Թ․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Կարելի է հեռավար կերպով հայոց լեզվի դասընթացներ կազմակերպել։ Կենտրոնը լինի Երևանը, որտեղից դասեր կանցկացվեն տարբեր երկրներ համար։ Տարիներ անց արդյունքները տեսանելի կլինեն, լեզվին զուգահեռ մշակույթը ևս կփոխանցվի։