Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Անհատական է մոտեցումը, երբ խոսքը վերաբերում է ինքնության պահպանությանը։ Մեծապես ծնողի որոշումից է կախված՝ իր երեխան կխոսի՞ հայերեն, թե՞ ոչ։ Կարևոր է կիրակնօրյա դպրոցի դերը և երիտասարդական զանազան միությունների առկայությունը։ Համայնքների դերը նույնպես կարևոր է։ Պետք է ճիշտ ուղղորդել երեխաներին։
Համաժողովի մասնակից
Մենք պետք է ունենանք վերադաստիարակության մի մեխանիզմ, որով կկարողանանք փոխել մեր մտածելակերպը։
Համաժողովի մասնակից
1. Education must be at the top of the political agenda, number one priority for the government
Organize high-level discussions with all the stakeholders (students, teachers, experts from all the sectors of economy )
2. We don't have an appropriate education system, creativity environment in schools, which creates uncertainty in education
3. Feedback loop is not working in education sector, problems are usually not reveled as a result of implemented research
4. We should start reforms in education sectors from two aspects: reforms in adults' education and in preprimary education
When children see adults that aren't learning, they don't want to learn as well
5. Governance in education should become a little bit psychological, like in business. Value the role of psychology in education
6. Educational reform can't be imported, it can be created and developed
7. Teacher attestation has one positive side – as a result, those who pass it will get higher salaries. This will also motivate those who start off their careers as teachers to aim for higher-paid jobs. On the other hand, the attestation system creates other, bigger scale problems: not necessarily all those who pass the attestation perform well as teachers in the classroom. So, what’s the index of a good teacher – we need to start from there. Additionaly, good test takers and subject experts are very different concepts
Serob Kh., Armenia
Соавтор инициативы
I suggest that we as community come up with strategy initiatives, and give opportunity for the signatories to join the initiatives they can add value the most. During one of the calls with Ruben Vardanyan, he was mentioning the importance of having focus areas, which have the most potential to grow and develop in Armenia. I completely agree with his thinking and believe that The FUTURE ARMENIAN can start with a few focus industries, such as Tech, Education, Agritech, etc. Later, each industry will have separate initiatives which people can actively contribute to. This will not only help set actionable goals, but also will improve the sense of community. The signatories will get to know each other, work together, and hopefully even more people around the world will become signatories, as they will be able to come and contribute with something they are passionate about.
Suzie M., UK
Соавтор инициативы
Ցեղասպանության հիշողությունը բերում է կարեւոր անվտանգային ընկալման։ Միասնական ընկալում պետք է ձեւավորել սրա մասին՝ Հայաստան-Սփյուռք ընդգրկմամբ։ Այսօր դեռ կա ընկալում, որ հայաստանցիները չգիտեն՝ ինչ է Ցեղասպանությունը։
Համաժողովի մասնակից
Armenia should really become a magnet to collect the particles of the Diaspora.
Convention Participant
We need to develop minimal and maximal concepts and programs. The minimum is the preservation and evaluation of the existing state. The maximum is that which can be reached in principle and can be achieved in practice.
Convention Participant
Սփյուռքը միշտ հայաստանակենտրոն է։ Լինի պատերազմ, թե այլ աղետ, Սփյուռքը միշտ պատրաստ է աջակցել։ Որքան ուժեղ է Հայաստանը, այդքան ուժեղ է Սփյուռքը։
Համաժողովի մասնակից
Очень рад запуску инициативы The FUTURE ARMENIAN. Патронаж столь известных деятелей вселяет надежду на то, что в ее формате удастся объединить экспертов из различных сфер, связанных с государственным строительством и выработать некую концепцию или план действий, который можно будет донести до руководства страны.
Хорошо, что ставка сделана именно на системный подход, так как многие беды Армении связаны именно с его отсутствием. Тем не менее, на мой взгляд, перечисленные 15 целей нуждаются в некоторой доработке и переформулировании.
Например, ""Историческая ответственность"" трактуется слишком узко. Слава Богу, наша история состоит не только из Геноцида. Плюс, этот пункт фактически дублирует ""Сохранение наследия"".
Вообще, мне показалось, что цели сформулированы немного фрагментарно, т.е. они не образуют некую замкнутую логическую систему. Если планируются дискуссии по этим вопросам, то не лучше ли сначала попытаться сформулировать стратегическую цель, а потом подтянуть под нее действия, которые необходимо предпринять в различных сферах, связанных с государственным строительством?
Например, так:
Цель: Построить высокоразвитое и демократическое Армянское государство, способное обеспечить собственную безопасность.
Задачи. Определить принципы оптимального устройства:
1. Внутриполитической системы;
2. Внешнеполитической деятельности;
3. Отношений Армения-Диаспора;
4. Отношений Армения-Арцах;
5. Экономической системы;
6. Государственного управления и борьбы с коррупцией;
7. Судебной системы;
8. Вооруженных сил;
9. Системы образования, науки и технологий.
Это позволило бы лучше структурировать будущие обсуждения: говорить более предметно, избежать дублирования, уйти в ходе дискуссий от лишнего пафоса и пр.
Павел С.
Соавтор инициативы
I'd ask that waste management be considered as part of the overall plan.
Trash and litter fit on the top-ten list of initial impressions about Armenia, important to consider when we want people to return here.
Our beautiful marzes are lined with discarded bottles and bags. Trash dumped into gulleys leads to toxins carried by small streams into rivers and ultimately to farms. Batteries and fluorescent bulbs leaching metals into our water can cause neurologic problems that will certainly be a challenge to diagnose.
Currently there is paper, glass and plastic recycling available. We should push for battery, fluorescent and e-waste recycling.
Jerry M., USA
Соавтор инициативы
I have an idea that I would like to share with you, in the hope that this can be realized in the near future.
I believe that any Armenian of good faith would agree to such a proposal because it could bring Armenia out of the current situation and grow the country as a modern and advanced state. We Armenians have a human richness that few other peoples in the world, except perhaps the Jews who have had situations similar to the Armenian people throughout history. This rare richness is the rich Armenian Diaspora with talented characters in different sectors and with experiences acquired by the States of residence. A concrete way to exploit this wealth could be to include in the Constitution of the Country:
1. A Superior Senate to oversee the Armenian Parliament, with tasks and powers of verification, requests for amendments or approvals, and issuance of approvals for the repeal of any Law
2. The members of the Senate should be elected by all the Armenian people including Armenians of the Diaspora, even if they do not hold Armenian citizenship.
3. The candidates of these elections, not necessarily citizens, must be people with high professional qualifications and willing to devote at least 30% of their time to issues concerning Armenia and follow a specific course of legislation to act in this Senate.
4. In this way none of them could be maneuvered or threatened or routed by the authorities of the Armenian government, and make truly free decisions for the sole good of Armenia.
5. The Senate itself should be able to review the various institutions of the State by making adjustments and raising the qualification of local institutions, on a par or better than other States in the world.
6. The participation of the Armenians of diaspora, in addition to participating in the elections of the "Upper Senate", must also include participation in assessing mandatory taxation, expenses (for example military expenses), management, and verification by the S.S.
To achieve such a system of government, the impetus should come from the Armenian citizens, who must first be informed of the possibility of carrying out such a plan. To this end an organization of people endowed with intelligence, financial dispositions and patriotism could promote the initiative of informing through the media and internet all Armenians of the Diaspora and RoA for the realization of the plan giving their support to the organization to achieve the proposed goal.
I am not a Legislator to draw up a specific Road Map, but the relevant experts and appropriate people can be appointed for this purpose, I believe that every Armenian of the Armenian Republic or the Diaspora will agree to the realization of such a plan.
Who knows if such an action will be carried out or is it just my utopia?
