It is necessary to invent Armenian-language games so that children living in the Diaspora do not forget our language and learn Armenian so that they can play.
Convention Participant
Ծնելիության թվի նվազումը և արտագաղթի հիմնական պատճառները կապված է անվտանգային հարցերի, անարդարության մթնոլորտի և սոցիալական վատ վիճակի հետ։
Համաժողովի մասնակից
I am sure biotechnology has been considered as one of the prospective directions for building the future in Armenia. I hope it would be possible to create a group that could connect scientists working in different universities and companies with scientists in Armenia to discuss what kind of help is needed and what can be built together.
Here is what I could bring to table:
Part of my job is to develop monoclonal antibodies for research and diagnostic purposes in medicine. I could help establish a similar laboratory that could serve the local needs, to start with.
Maybe some of the companies, producing commercial antibodies would choose to open an R&D and manufacturing laboratory in Armenia, if we have well trained personnel.
This might seem to be a very small-scale endeavor, but it will boost the research and clinical science.
Another suggestion is to create a group that would help connect local science to business. The potential of students in Armenia and abroad could be utilized. I have an idea of a project:
The copper mining is one of the major components of our industry. New, more eco-friendly methods of precipitating copper from ore are being utilized worldwide. Bioleaching is one of them; it is essentially using bacteria to precipitate copper (or other metals) from low metal containing ore. Usually, the companies patent the consortium of bacteria.
Scientists from ArmBiotechnology in Yerevan (please see the reference below) have isolated a consortium of bacteria from ore in Kapan that can efficiently be used for this purpose. We could use student engineers to create bioreactors for mining copper from leftover ore by bioleaching, thus employing local people and cleaning the environment.
Susanna B., USA/Armenia
Соавтор инициативы
We need to develop minimal and maximal concepts and programs. The minimum is the preservation and evaluation of the existing state. The maximum is that which can be reached in principle and can be achieved in practice.
Convention Participant
Ցեղասպանության հիշողությունը բերում է կարեւոր անվտանգային ընկալման։ Միասնական ընկալում պետք է ձեւավորել սրա մասին՝ Հայաստան-Սփյուռք ընդգրկմամբ։ Այսօր դեռ կա ընկալում, որ հայաստանցիները չգիտեն՝ ինչ է Ցեղասպանությունը։
Համաժողովի մասնակից
Exercising possibilities. Aim is moving towards an environment where being healthy and exercising is normal while drinking/smoking/drugs are frowned upon. It is contrary to that now.
1. Build small outdoor sports grounds in every community. A minimum set like horizontal bars, parallel bars, and stepping platforms will work.
2. Those can be built for cheap from old materials. If people make the playgrounds by themselves, the value of the program will be higher
3. It can be started by videos in YouTube/Social networks showing how to build a playground, and popularizing calisthenics.
Vardan V., Armenia
Соавтор инициативы
Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Соавтор инициативы
Հայոց ցեղասպանությունը պետք է դիտարկել որպես Հայկական հարցի՝ Հայաստանի և Արցախի հարցերի անբաժանելի մաս։ Հայկական հարցը միայն անցյալի մասին չէ, այլ նաև մեր ներկայի և ապագայի, որի շուրջ ամենօրյա աշխատանք է պետք տանել։
Համաժողովի մասնակից
Այս քննարկումները պետք է իրականացվեն մարզերում, որպեսզի հասկանանք մարզում բնակվողի խնդիրներն ու պատճառները։ Խնդիրները լուծելուց հետո մարզերում կավելանա ծնելիությունը, որը մեր ազգային անվտանգության խնդիր է։
Համաժողովի մասնակից
Մենք կարիք ունենք մի համակարգ ստեղծել, որպեսզի հասկանանք, թե տարբեր երկրներում մեր հայրենակիցներն ինչ լուծումներ են տալիս տարբեր հարցերի։ Միգուցե մենք արդեն ունենք մի այնպիսի լուծում, որը կարող է օգտակար լինել մեկ այլ երկրի հայ համայնքի պարագայում։
Համաժողովի մասնակից
It may be right for other nations not to think so much about national problems and live their own lives, but this does not work for us, because we are still under the threat of genocide.
Convention Participant
Անհատական է մոտեցումը, երբ խոսքը վերաբերում է ինքնության պահպանությանը։ Մեծապես ծնողի որոշումից է կախված՝ իր երեխան կխոսի՞ հայերեն, թե՞ ոչ։ Կարևոր է կիրակնօրյա դպրոցի դերը և երիտասարդական զանազան միությունների առկայությունը։ Համայնքների դերը նույնպես կարևոր է։ Պետք է ճիշտ ուղղորդել երեխաներին։