Հանդիպում Ավստրիայի հայ համայնքի հետ (Նպատակ 6)

2021 թ. հուլիսի 4-ին՝
Հանդիպում Ավստրիայի հայ համայնքի հետ (Նպատակ 6)

Բանախոսներ

  • Թալար Կազանչյան

    «ԱՊԱԳԱ ՀԱՅԿԱԿԱՆԸ» նախաձեռնության համանախաձեռնող

  • Ռաֆայել Տեր-Հակոբյան

    Ֆրանսիայում Արցախի աջակցության ասոցիացիայի նախագահ, ՀԲԸՄ Փարիզի նախկին տնօրեն

Մոդերատոր

  • Սոնա Ծատուրյան

    Ավստրիահայ ֆորումի համահիմնադիր և խորհրդի անդամ

Հայաստանի ապագան չի կարող կայանալ առանց նրա Սփյուռքի: Մյուս կողմից, մենք չենք կարող աշխարհով մեկ ուժեղ Սփյուռք ունենալ՝ առանց ուժեղ Հայաստանի: Սփյուռք-Հայաստան հարաբերությունների վերափոխումը կենսական նշանակություն ունի, քանի որ պետք է ձգտենք փոխադարձ, երկկողմանի գործընկերության:

«Ապագա հայկականը» նախաձեռնությունը պետք է ներգրավի հնարավորինս շատ երիտասարդների և տաղանդավոր մարդկանց: Մենք պետք է տեսնենք նրանց մտքերը, տեսնենք, թե ինչպես են նրանք պատկերացնում ապագան, և որոնք են որոշ կարևոր հարցերի նրանց լուծումները:

«ԱՊԱԳԱ ՀԱՅԿԱԿԱՆԸ» նախաձեռնությունը ծնվել է Արցախյան պատերազմի արդյունքում: Այն, սակայն ,գոյություն ուներ մինչ այդ՝ «ՀԱՅԱՍՏԱՆ 2041» ծրագրի տեսքով, որը հիմնականում նպատակ ուներ ստեղծելու մի հիմնադրամ, որը հնարավորություն կտար զգալի ներդրումային նախագծեր իրականացնելու Հայաստանում: Պատերազմը կասեցրեց բոլոր այդ ծրագրերը: Ապա, պատերազմը մեզ մղեց գիտակցելու ապագայի ազգային տեսլականի անհրաժեշտությունը: Այդ տեսլականը չի կարող լինել մեկ պետության, մեկ ընկերության կամ անհատի ծրագիր, այլ՝ ազգային, համահայկական տեսլական Հայաստանի ապագայի վերաբերյալ:

Նախաձեռնության լայն շրջանակների հետ խորհրդակցությունների երկար գործընթացից հետո 15 նպատակ առաջադրվեց, և նախաձեռնությունը մեկնարկեց ապրիլի վերջին: Ինչպես յուրաքանչյուր արշավ, սա ևս ունի մեկնարկի ամսաթիվ և կունենա ավարտի ամսաթիվ: Եվ մեր նպատակն է նախաձեռնության ավարտին ունենալ գործողությունների կուռ ծրագիր և մեր ազգի ապագայի ավելի հստակ տեսլական:

Հայաստանը սփյուռք ունեցող միակ երկիրը չէ: Եվ մենք իրոք կարող ենք հայացք հածել պետություն-սփյուռք հարաբերությունների այլ օրինակների ու պատմականորեն հաջողված դեպքերի, այդ թվում և՝ հայկական որոշ դեպքերի վրա: Պատերազմից հետո մի բան հաստատ է. Հայաստան-Սփյուռք հարաբերություններն, անկասկած, վերանայման կարիք ունեն, վերականգնման և վերափոխման կարիք ունի յուրաքանչյուրի դերը: Հայաստանը, որպես պետություն և որպես հասարակություն, պետք է փոխի իր հայացքները Սփյուռքի նկատմամբ, իսկ Սփյուռքն, իր հերթին, լինի անհատ, թե կազմակերպություն / հաստատություն, պետք է վերասահմանի այն աջակցությունը, որ հատկացնում է Հայաստանին. ինչու և ում է աջակցում, և ո՞րն է այն տեսլականը, որին աջակցում է:

21-րդ դարի իրականության մեջ այլևս կարևոր չէ, թե որ վայրում ես ապրում աշխարհագրորեն. Կարևոր է, թե որ վայրին ես պատկանում: Կարևոր չէ, թե որտեղ ես ապրում, քանի դեռ ինքդ քեզ հայ չես սահմանել. պետք է իրավունք ունենաս, ինչպես նաև՝ պատասխանատվություն, մասնակցելու Հայաստանի ապագային վերաբերող որոշումներին:

Հայկական սփյուռքը ահռելի գործիք է՝ բազում տաղանդներով ու գիտելիքներով, և մենք կարող ենք շատ ավելին անել, քան սոսկ փող ուղարկել: Միևնույն ժամանակ, Հայաստանն ունի բազմաթիվ խնդիրներ, որոնք անհնար է լուծել միայնակ:

Մեզ պետք է ուժեղ Սփյուռքի նախարար՝ պաշտպանության նախարարին համազոր մեկը, որը հավասարապես կներկայացնի Սփյուռքն ու Հայաստանը և կամուրջներ կկապի Սփյուռքի հետ: Ժամանակն է, որ մենք քանդենք այն անջրպետը, որը կառուցվել է Հայաստանի և Սփյուռքի միջև: Մենք պետք է ստեղծենք կառավարման ռազմավարություն, որը կաշխատի Հայաստան-Սփյուռք հարաբերությունների ապագայի համար:

Մենք չենք կարող գործել առանց կառավարության: Այն խնդիրների ծավալը, որոնք ծառացած են մեր առջև, չի կարող լուծել մեկ կողմը՝ ո’չ կառավարությունը միայնակ, ո’չ էլ հասարակությունը կամ Սփյուռքը միայնակ: Մենք պետք է միավորվենք:

Մենք բախվում ենք ինստիտուցիոնալ խնդիրների: Մեր հաստատությունները ճիշտ չեն գործում: Պետականաշինությունը կենսական առաքելություն է, որի համար բոլորս պետք է աշխատենք: Եվ, հետևաբար, հարցն այն չէ, թե մենք ուզում ենք կամ կարիք ունենք աշխատելու կառավարության հետ, այլ այն է, թե ինչպես ենք դա անում, և որոնք են այն մեխանիզմները, որոնք կօգնեն մեզ:

Հայաստանի և Սփյուռքի միջև վստահության կերտումը հաջողության հիմնաքարն է: Կառավարությունները շատ բան ունեն անելու վստահության ձևավորման գործում: Եվ, այդուհանդերձ, մենք չենք մտնում քաղաքականության մեջ, քանի որ կառավարությունները գալիս են ու գնում, իսկ ազգը և երկիրը մնում են:

Որպեսզի սփյուռքահայերը մասնակցեն Հայաստանի պետական գործերին, անհրաժեշտ է, որ ողջ հայությունը Հայաստանի քաղաքացիություն ստանա: Դա կլինի Սփյուռքի հետ վստահություն հաստատելու առաջին քայլը: Քաղաքացիությունը սոսկ թղթի կտոր չէ. այն շատերի համար արձակուրդը Հայաստանում անցկացնելու, իրենց ժամանակն ու գումարը Հայաստանում ծախսելու և գուցե նույնիսկ Հայսատանում հաստատվելու ազդակ է:

Որպես հետագա քայլ, սփյուռքահայության գումարներից կազմված ֆոնդերի թափանցիկությունը վստահություն կստեղծի, որն անսասան կլինի:

Մենք ամբողջ աշխարհից պետք է հավաքենք հայ տաղանդներին, որպեսզի մեզ օգնեն ուղիներ գտնելու և լուծելու այնպիսի խնդիրներ, որոնք կխթանեն մեր անկախությունը՝ մասնավորապես էներգետիկ ոլորտում, ինչը մեզ կօգնի ոտքի կանգնելու:

Սփյուռքն ինչո՞ւ պետք է հոգ տանի. սոսկ հայրենասիրական հուզական պատճառներից բացի կա՞ն այլ խթաններ: Այդ առումով, նախաձեռնության առաքելությունն է տեղ հասցնել այն ուղերձը, որ առանց ուժեղ պետության մենք ոչինչ ենք. Սփյուռքն ուժեղ է, երբ ուժեղ է պետությունը:

Առաջին հերթին, մենք պետք է տեսլական ունենանք Հայաստանի ապագայի վերաբերյալ, և Սփյուռքը պետք է կազմի այդ խոսույթի մի մեծ մասը: Երկրորդ, յուրաքանչյուր նախարարություն նախարարների մակարդակով պետք է ունենա խորհրդակցական խորհուրդ, որը բաղկացած լինի Սփյուռքի ներկայացուցիչներից: Քաղաքացիական հասարակության մակարդակում մենք ունենք դրական առաջընթաց. Սփյուռքը հաճախ անմիջական կապի մեջ է մտնում ՀԿ-ների և այլ կազմակերպությունների հետ՝ ֆինանսապես կամ այլ կերպ օգնելու համար: Միջին սոցիալական մակարդակում անհրաժեշտ է, որ հայ երիտասարդները Հայաստան գան, կառուցեն վստահության այդ հարաբերությունները և Հայաստանում ստեղծեն իրենց աշխարհը: Դա լավագույն միջոցը կլին, որ Սփյուռքը հետաքրքրվի և ներգրավվի Հայաստանում:

Տեսանյութեր

faq scroll to top
Ծննդյան տարեթիվx
2008
2007
2006
2005
2004
2003
2002
2001
2000
1999
1998
1997
1996
1995
1994
1993
1992
1991
1990
1989
1988
1987
1986
1985
1984
1983
1982
1981
1980
1979
1978
1977
1976
1975
1974
1973
1972
1971
1970
1969
1968
1967
1966
1965
1964
1963
1962
1961
1960
1959
1958
1957
1956
1955
1954
1953
1952
1951
1950
1949
1948
1947
1946
1945
1944
1943
1942
1941
1940
1939
1938
1937
1936
1935
1934
1933
1932
1931
1930
Երկիր*x
Ալբանիա
Ալժիր
ԱՄԷ
ԱՄՆ
Այլ երկրներ և տարածքներ
Անգոլա
Անդորրա
Ավստրալիա
Ավստրիա
Արգենտինա
Արուբա
Արցախ
Արևելյան Թիմոր Լեշթիի Դեմոկրատական Հանրապետություն
Արևմտյան Սահարա
Աֆղանստան
Բահամյան Կղզիներ
Բահրեյն
Բանգլադեշ
Բարբադոս
Բելարուս
Բելգիա
Բելիզ
Բենին
Բոլիվիա
Բոսնիա և Հերցեգովինա
Բոտսվանա
Բութան
Բուլղարիա
Բուրկինա Ֆասո
Բուրունդի
Բրազիլիա
Բրունեյ
Գաբոն
Գամբիա
Գանա
Գերմանիա
Գվադելուպա
Գվատեմալա
Գվինեա
Գվինեա Բիսաու
Գրենադա
Գրենլանդիա
Դանիա
Դոմինիկա
Դոմինիկյան Հանրապետություն
Եգիպտոս
Եթովպիա
Եմեն
Զամբիա
Զիմբաբվե
Էկվադոր
Էստոնիա
Էրիթրեա
Թաիլանդ
Թունիս
Թուրքիա
Թուրքմենստան
Ինդոնեզիա
Իռլանդիա
Իսլանդիա
Իսպանիա
Իսրայել
Իտալիա
Իրան
Իրաք
Լաոս
Լատվիա
Լեհաստան
Լեսոտո
Լիբանան
Լիբերիա
Լիբիա
Լիխտենշտեյն
Լիտվա
Լյուքսեմբուրգ
Խորվաթիա
Կամբոջա
Կամերուն
Կանադա
Կիպրոս
Կիրիբատի
Կոլումբիա
Կոստա Ռիկա
Կոտ դ'Իվուարի
Կորեա
Կուբա
Հայաստան
Հայիթի
Հարավային Աֆրիկա
Հյուսիսային Կորեա
Հնդկաստան
Հոնդուրաս
Հոնկոնգ, Չինաստան
Հորդանան
Հունաստան
Հունգարիա
Ղազախստան
Ղրղզստան
Ճապոնիա
Մադագասկար
Մալայզիա
Մալավի
Մալդիվներ
Մալթա
Մալի
Մակաո, Չինաստան
Մակեդոնիա
Մավրիկիոս
Մավրիտանիա
Մարոկկո
Մեքսիկա
Միացյալ թագավորություն
Միկրոնեզիա
Մոզամբիկ
Մոլդովա
Մոնակո
Մոնղոլիա
Նամիբիա
Նեպալ
Նիգեր
Նիգերիա
Նիդերլանդներ
Նիկարագուա
Նոր Զելանդիա
Նորվեգիա
Շվեդիա
Շվեյցարիա
Շրի Լանկա
Ուգանդա
Ուզբեկստան
Ուկրաինա
Ուրուգվայ
Չադ
Չեխիա
Չեռնոգորիա
Չիլի
Չինաստան
Պակիստան
Պանամա
Պարագվայ
Պերու
Պորտուգալիս
Ջամայկա
Ջիբրալթար
Ռուանդա
Ռումինիա
Ռուսաստան
Սան Մարինո
Սաուդյան Արաբիա
Սենեգալ
Սերբիա
Սինգապուր
Սիրիա
Սլովակիա
Սլովենիա
Սոմալի
Սուդան
Վատիկան
Վենեսուելա
Վիետնամ
Վրաստան
Տանզանիա
Տաջիկստան
Տոգո
Քաթար
Քենիա
Քուվեյթ
Օման
Ֆիլիպիններ
Ֆինլանդիա
Ֆիջի
Ֆրանսիա
Ադրբեջան
Այլ երկրներ

Առաջարկել ընկերների (մինչև 5 անձ)

+

    Ծանոթացել եմ գաղտնիության քաղաքականությանը և տալիս եմ իմ համաձայնությունն անձնական տվյալներիս մշակման համար:

    close modal close menu