I'd ask that waste management be considered as part of the overall plan.
Trash and litter fit on the top-ten list of initial impressions about Armenia, important to consider when we want people to return here.
Our beautiful marzes are lined with discarded bottles and bags. Trash dumped into gulleys leads to toxins carried by small streams into rivers and ultimately to farms. Batteries and fluorescent bulbs leaching metals into our water can cause neurologic problems that will certainly be a challenge to diagnose.
Currently there is paper, glass and plastic recycling available. We should push for battery, fluorescent and e-waste recycling.
Jerry M., USA
Նախաձեռնող
Պետությունը պետք է հաշվի նստի մեր այսօրվա քննարկման հետ ու հասկանա, որ չի կարող զիջման գնալ այն հարցում, որը հարյուր հազարավոր հայեր պահանջում են ճանաչել։
Համաժողովի մասնակից
We have a problem with spreading information about the opportunities available in Armenia among the Diaspora. It is not enough to say, “It is good here, come enjoy it.” You should also go and present everything specifically.
Convention Participant
Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Նախաձեռնող
Կազմակերպել ճամբար տեխնիկական ոլորտի մարդկանց շրջանակում։ Կազմակերպել ճամբարի ընթացքում կազմակերպել սեմինարներ կապված գիտության կամ նորագույն տեխնոլոգիաների խնդիրների, նորարարությունների ստեղծման և այն բիզնեսի վերածելու ճանապարհների մասին։ Կազմակերպել խմբային մրցույթ «լավագույն արտադրանք» գաղափարով և հաղթող խմբին կամ խմբերին աջակցել այն կյանքի կոչելու համար պայմանով, որ իրագործվի Հայաստանում կամ հայկական անվան տակ։
Հարութ Վ․, Հայաստան
Նախաձեռնող
The 15 goals you have established should have instead been only 3:
1. Take care of what you have left.
2. Always set realistic, achievable goals.
3. Stop pursuing fairy tales.
If we ever, by some miracle, come to the point as a nation where we finally are driven by the motivation to develop and take care of what we have rather than cry and dream about a vast Wilsonian Armenia from sea to sea, that is when we will be deserving of having our own independent state.
The most patriotic thing to do and to comprehend for us, Armenians, is that we should solely focus on building upon the internationally recognized tiny piece of land we have left and stop talking/daydreaming all the time about Shushi, Kars, Van, Mush, etc., and focus on Ijevan, Goris, Meghri, Gyumri, etc.
The only thing that could make you, as a political movement, different from the rest of the so-called political parties in Armenia, is if you would emphasize the need to be realists and to finally learn from our own damn history.
Samvel R.
Նախաձեռնող
После просмотра первого эпизода исследования образования в Армении мною было сделано несколько выводов об основных проблемах данного сектора в нашем государстве. Если смотреть со стороны обучающихся, то основной проблемой можно выявить некую потерянность, отсутствие мотивации у обучающихся. Как мне кажется, данные аспекты неразрывно связаны без определенной видимости своего будущего, ученикам как школ, так и высших учебных заведений непонятна цель их действий, при том, что основным мотиватором для них в наше время является материальная составляющая.
Но что, если они будут вступать в каждый этап обучения с понимаем того, что именно даст им этот этап, включающий в себя те или иные предметы. Ведь по сути математика это не только иксы и игреки, это освоение некоторых навыков, например логики и аналитики, которые используются как при изучении иных дисциплин, так и во многих (если не во всех) профессиях. То есть, если у обучающегося будет некий ориентир на предметы, направления и др., возможно его взгляд на обучение изменится с пониманием необходимости той или иной дисциплины, этапа обучения.
Также было бы полезно проводить экскурс профессии не только в устных рассказах, но и подробном представлении ситуации на рынке труда, зарплат, необходимости профессий и требуемых навыков для успешного выполнения деятельности специалиста того или иного направления.
Элеонора А.
Նախաձեռնող
Ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը ոչ թե մեկ օրյա Ապրիլի 24-ի միջոցառում պիտի լինի, այլ ամենօրյա աշխատանք սփյուռքում՝ տեղեկության տարածման, տարբեր միջոցառումների ու ծրագրերի իրականացման միջոցով։
Համաժողովի մասնակից
Preservation of statehood is an important guarantee of our security. Responsibility should not be forgotten, compensation should be achieved, and the role of the state is important here. A strategy in this regard should be developed at the state level.
