Առաջարկում եմ ցեղասպանության թանգարանում բացել ցուցասրահ,որտեղ կներկայացվեն ազգությամբ հայ գյուտարարները, որոնց գյուտերն ունեցել են համաշխարհային նշանակություն (МРТ, բանկոմատ, Նոր տարր..․ դրանք շատ են)։ Ինֆորմացիան լինի վիքիփեդիայի հղմամբ։ Պետական,պաշտոնական այցերի ժամանակ արարողակարգով նախատեսել այցելություններ նաև նշված ցուցասրահ, ինչը կօգնի ցույց տալ աշխարհին, որ Հայոց ցեղասպանությունը համամարդկային ողբերգություն ու կորուստ է նաև այն առումով, որ մազապուրծ հայերն ինչեր են ստեղծել աշխարհի տարբեր ծայրերում և ինչեր կարող էին ստեղծել։ Սա նաև հնարավորություն կտա բարձրացնել մեր ազգի պատիվն ու արժանապատվությունը, ինչի կարիքն այսօր ունենք բոլորս։
Արգամ Ց․, Հայաստան
Signatory
The 15 goals you have established should have instead been only 3:
1. Take care of what you have left.
2. Always set realistic, achievable goals.
3. Stop pursuing fairy tales.
If we ever, by some miracle, come to the point as a nation where we finally are driven by the motivation to develop and take care of what we have rather than cry and dream about a vast Wilsonian Armenia from sea to sea, that is when we will be deserving of having our own independent state.
The most patriotic thing to do and to comprehend for us, Armenians, is that we should solely focus on building upon the internationally recognized tiny piece of land we have left and stop talking/daydreaming all the time about Shushi, Kars, Van, Mush, etc., and focus on Ijevan, Goris, Meghri, Gyumri, etc.
The only thing that could make you, as a political movement, different from the rest of the so-called political parties in Armenia, is if you would emphasize the need to be realists and to finally learn from our own damn history.
Samvel R.
Signatory
I was born abroad, and I am the 4th generation to be born there, but the first language I spoke was Armenian. In other cities of my country, the communities are well organized, the children want to go to school, the camps are organized, but if Armenia has to do something, it should be done through "soft power," in the form of fairy tale books and materials. They should exist and be spread.
Convention Participant
It is necessary to clearly understand what the recognition of the Armenian Genocide gives us, Armenians.
Convention Participant
Ծնելիության թվի նվազումը և արտագաղթի հիմնական պատճառները կապված է անվտանգային հարցերի, անարդարության մթնոլորտի և սոցիալական վատ վիճակի հետ։
Համաժողովի մասնակից
Լեզվի համահայկական կազմակերպություն պետք է ստեղծվի։ Մեր ռեսուրսները քիչ են, պիտի այս պահից սկսած ուսուցիչներ պատրաստենք սփյուռքի համար։
Համաժողովի մասնակից
Cultural education can become the means through which we can educate, as well as teach ways of struggle to our generations.
Convention Participant
People spend a lot of time on YouTube and social networks, they should have options for something useful and interesting in Armenian:
1. There is no quality internet content in Armenian. We need good Armenian YouTube channels, especially something that will be interesting for children too. In its absence, children watch stupid Russian videos or any scam like that.
2. First step could be translating the best YouTube channels/TED talks into Armenian.
Vardan V., Armenia
Signatory
It is necessary to invent Armenian-language games so that children living in the Diaspora do not forget our language and learn Armenian so that they can play.
Convention Participant
Ես ունեմ գաղափար, որը չնայած երիտասարդ տարիքիս, մշակել եմ երկար տարիներ համայնքային զարգացման ոլորտում աշխատելուց հետո։
Գաղափարս կամ եթե կուզեք գաղափարախոսությունս անվանել եմ Սոց. Կապիտալիզմ, քանի որ համարում եմ այն սոցիալիզմի և կապիտալիզմի լավագույն կողմերի միքս։
Եթե կարճ ներկայացնեմ բուն էությունը այն մոտավորապես հետևյալն է.
մենթորների աշխատանքի արդյունքում, ձևավորված համայնքային ակտիվ խմբերի միջոցով, գեներացնել իրենց համայնքի համար լավագույն սոցիալական ձեռնարկության տարբերակը որը ստեղծում է արտադրանք։
Հիմնել այդ ձեռնարկությունները ներդրմամբ կամ բարեգործական հիմունքներով: Սոցիալական ձեռնարկությունը կղեկավարի Համայնքային ակտիվ խմբի կողմից նշանակված մարդը, ձեռնարկությունում պարտադիր կերպով կհրավիրվեն աշխատանքի սոցիալապես անապահով աշխատունակ անձինք, ովքեր ստանում են նպաստ: Գործարանի արտադրանքը պետք է ուղղված լինի Հայաստանի ինքնաբավությանը, իսկ եթե արտադրվում է ավելի շատ քան Հայաստանում սպառվում է, պետք է արտահանվի և վաճառվի սփյուռքի հայաշատ քաղաքներում։ (Ծիրանի օրինակը*)
Վաճառքից գոյացած գումարի մեծ մասը պետք է աշխատողները ստանան որպես աշխատավարձ, ինչը ևս մեկ ներարկում կլնի դեպի տնտեսություն (քանի որ քիչ ծախսող մարդիկ ավելի շատ կծախսեն, պետությունը ոչ միայն շահութահարկ կստանա արտադրանքի վաճառքից ու եկամտահարկ աշխատավարձերից, այլև կմեծանա այլ տնտեսվարող սուբյեկտների շահույթն ու հետևաբար հարկերը)։:
Սոցիալական ձեռնարկության շահույթի մյուս մասը ՀԱԽ-ի տնօրինմամբ ուղղվելու է տվյալ համայնքի զարգացմանը, որում աշխատում է այդ ձեռնարկությունը։
* Ծիրանի օրինակը նախորդ տարի հայկական ծիրանի առաջ փակվեցին Ռուսաստանում գտնվող շուկաները, սակայն Մոսկվայի հայերի միահամուռ ուժերով այդ մեծ քանակությամբ ծիրանը շատ արագ իրացվեց, սա ցույց է տալիս հայկական սփյուռքի հսկայական ներուժը, որը պետք է օգտագործել ոչ միայն բարեգործական գումարներ ներգրավելով, այլ նաև հայկական արտադրության ապրանքներ գնելով, որը կկազմի սփյուռքահայի ընդհանուր ծախսերի 40-60 տոկոսը։
Այս գործողությունները ընդամենը մի քանի տարում տնտեսական լուրջ վերելքի կբերեն Հայաստանի տնտեսությունը, սփյուռքի գումարները կծախսվեն նպատակային, ունենալով տնտեսական ինքնաբավություն Հայաստանը կվարի առավել ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն, կմեծանան հարկային եկամուտները, կհաղթայարվի աղքատությունը։ Համայնքային ակտիվ խմբի անդամները կկրթվեն։
Հայկ Դ․, Հայաստան
Signatory
Հաճախ Սփյուռքից բարձրաձայնված խնդիրներն ու հարցերն ավելի լավ են հնչում, քան Հայաստանից ասվածները։ Սփյուռքն այս առումով կարող է ծրագրային մեծ առաջարկներ իրականացնել։
Համաժողովի մասնակից
The state should value the birth of every child. It is not about one-time payments. One of the priorities of the state's policy should be to promote the birth of children, regardless of whether the family is well-off or not.